nastavak...

Uloga Vita Korleonea u Kumu 1972. godine je označila prekretnicu u srednjoj fazi njegove karijere. Reditelj Frensis Ford Kopola je nagovorio Branda na probno snimanje (upotrebio je vatu kako bi simulirao napuhnute obraze). Kopola je bio oduševljen Brandovim nastupom u ulozi šefa mafijaške porodice, ali se morao boriti sa studijom da angažuje temperamentnog Branda, čiji su reputacija i zahtevi postali legendarni. Međutim, studio je hteo dati ulogu Deniju Tomasu. Tomas je imao dobar osećaj pa je odbio ulogu i potaknuo studio da angažuje Branda te tako stao iza Kopole i ostalih koji su svedočili probnom snimanju. Brando je bio upravo senzacionalan, pogotovo u sceni sa sastanka mafijaških rivala, a scena je proglašena kao jedan od najvećih trenutaka u fimskoj povijesti. Brando je osvojio Oskara za svoj nastup, ali je odbio primiti nagradu te tako postao drugi glumac u istoriji koji je odbio Oskara za najboljeg glavnog glumca (prvi je bio George C. Scott). Brando je bojkotovao svečanu ceremoniju, ostavljajući manje poznatoj glumici Sacheen Littlefeather da objasni njegove razloge. Ti razlozi ležali su u njegovim prigovorima o prikazivanju Indijanaca u Holivudu i na televiziji. Glumac je nakon toga pružio jednog od svojih najboljih nastupa u filmu Bernarda Bertolučija, Poslednji tango u Parizu, ali je ta završila u drugom planu zbog prigovora o erotskoj naravi filma. Uprkos kontroverzama koje su pratile film i glumca, Akademija je ponovno nominovala Branda u kategoriji za najboljeg glumca. Njegova karijera posle je bila dosta prevrtljiva. Dobio je honorar od milion dolara za ulogu pukovnika Kerca u Apokalipsi danas. Na snimanju se trebao pojaviti mršav, u formi, te je trebao pročitati knjigu Srce tame. Pojavio se predebeo, a nije ni pročitao knjigu. Zbog toga je njegov lik sniman u seni, a većinu dijaloga je improvizovao. Nakon što je završio njegova sedmica snimanja, reditelj Kopola zamolio ga je da ostane još sat vremena, da snimi scenu u krupnom planu, dok govori "Užas, užas." Brando je pristao za dodatnih 75 hiljada dolara. Nakon snimanja ovog filma, njegova težina postala je jedan od presudnih faktora u izboru uloga.

Kasnija karijera

Posle filma Apokalipsa danas igrao je Džor-Ela, Supermenovog oca, u prvom filmu Superman, bila je to uloga na koju je Brando pristao zbog dobrog honorara i potvrde da neće morati čitati scenario unapred, te da će kamera prikazivati nešto drugo dok njegov lik govori. Brando je nastupio i u nastavku serijala, Superman 2, ali producenti su mu odbili platiti veliki iznos kao za prvi film, pa je glumac zabranio da se prikazuju njegove scene. Međutim, nakon Brandove smrti taj dio filma ponovno je ubačen u rediteljevu verziju filma 2006. godine (Supermen II: Verzija Ričarda Donera). Dve godine nakon njegove smrti, "reprizirao" je ulogu Džor-Ela u zadnjem nastavku serijala Superman Returns, u kojem je upotrebljen nekorišteni arhivski materijal sa Brandom u ulozi Džor-Ela iz prva dva filma. Osim toga, tokom filma korišten je i Brandov glas. Drugi kasniji nastupi, kao u filmu Ostrvo doktora. Moreaua, zaradili su neke od najlošijih kritika u njegovoj karijeri. Iako je najavio glumačku penziju 1980. godine, nekoliko puta nastupao je u filmovima kao što su Suva sezona 1989. godine (za koji je opet nominovan za Oskara), The Freshman 1990. i Don Huan Demarko 1995. godine. Tim Berton mu je ponudio ulogu Pingvina u filmu Betmenov povratak, Brando je prihvatio, ali Warner Bros. nije odobrio nastup u filmu. U svom zadnjem filmu, Dobitak (2001), glumio je sa prijateljem Robertom De Nirom.